یک روز در تاریخ دو کشور همسایه نزدیک در یک قاره آسیایی، یکی توسط رهبرشان افتخار ودیگری توسط رهبر شان شرم آورد.
در حالیکه مردم هندوستان از تاریخ ۱۵ اگوست در تاریخ کشور شان جشن بر گزار کرده و از این روز به عنوان افتخار رهبر کشور شان یاد میکنند و این روز را روز آزادی جشن میگیرند، اما برعکس مردم افغانستان ۱۵ اگوست را به دلیل فرار رییس جمهور و رهبران جهادی و جنرالان نظامی این روز را در سه سال پیهم به عنوان روز سیاه و شرمناک یاد میکنند.
مردم افغانستان این روز را بعد از ۱۵ اگوست ۲۰۲۱ تا قرن ها فراموش نخواهد کردند، زیرا در این روز جنرال های نظامی با دستور گذاشتن سلاج سربازان خود را به تسلیمی ترورستان مجبور نمودند و رهبران جهادی و ریسس جمهور افغانستان بدون هیچ مبارزه کشور را ترک نموده فرار کردند و افغانستان را به بستر امن تروریزم بین المللی مبدل نمودند.
صدای زنان افغانستان در اعلامیه ی نگاشته است که، امروز را در حالیکه مردم هندوستان با ایستاده گی و مبارزه مردمی، به رهبری مهاتما گاندی در مقابل تعرضگران بر جغرافیا و مردم هندوستان استقلال خودرا گرفته بودند سالهاست جشن میگیرند،
ما مردم افغانستان زیر سایه حکومت خود خوانده طالبان، جاهلان زن ستیز، افراطگرا های دینی ،ایجاد گران فقر علمی و زندان افگنان نخبه های علمی و زنان کشور مان در زیر شکنجه از سوی این اجنبی های وحشی در حمایت سیاست های جهانی مظلومانه در سوگ آزادی در گوشه گوشه یی از نقاط کشور بجای مبارزه و ایستاده گی به ماتم شب و روز خودرا می‌گذرانیم.
رهبری و اعضای جنبش صدای زنان افغانستان همچنان ۱۵ آگوست را در حالی تسلیت عرض می کند که اکثریت کشور های ذیدخل جهان در افغانستان جای اینکه حمایت مستقیم مردم را در ایجاد صلح و حکومت همه شمول در افغانستان جلب کنند، هر روز در معامله جدید با این گروه تروریستی طالبان را به نقض حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان بیشتر از پیش تشویق می کنند.
ملت و مردم افغانستان این را بدانند الی اینکه به پای خسته خودمان آزادی را در مقابل این گروه تروریستی رقم نزنیم و از کمترین داشته های مادی و معنوی خود برای استقلال در وطن استفاده عظیم نبریم ،هیچ کشوری در جهان نماینده ما برای آزادی و حق مسلم بشری ما نخواهد شد و برای هر کشوری منافع آن مهمتر از خون من و توست هموطن.
پس بیاید نگذاریم داشته های تاریخی مان ازین بیشتر به یغما برود و عظمت و بزرگی انسانیت مان در کشور های بیگانه به این ساده گی پامال شود و نگذارید کشور ما پناهگاه امن تروریست های افراطی جهان شود.
و ما از دولت ها و کشور های که سیاست طالبان را حمایت می کنند می‌خواهیم تا دست از مداخله برای حمایت ازین گروه بردارند و بهتر است با دشمن مشترک مبارزه مشترک را به پیش بگیریم تا بتوانیم برای شکست گروه های تروریستی منطقه در تعامل و همدیگر پذیری سیاسی سهیم شویم.
About the Author
